Heselmans เน้นย้ำว่าไม่ได้พัฒนาพันธุ์พันธุ์นั้นเองไม่มีการจดทะเบียนวาไรตี้สำหรับ PVP/VCU แต่นั่นก็เพื่อให้มีพันธุ์ที่เติบโตจนมีมูลค่าทางการค้าที่จริงจัง ตามที่เขาพูดนี่ไม่ใช่ความพยายามในการเพาะพันธุ์ แต่เป็นความพยายามของ บริษัท นวัตกรรม (เทคโนโลยี พันธุกรรม โมเลกุล ฯลฯ) ในท่อ Prigge กล่าวว่านวัตกรรมไปป์ไลน์เป็นการเพาะพันธุ์แบบแฮปโลไทป์ การคัดเลือกจีโนม การแก้ไขยีน และมีแนวโน้มว่าจะผสมพันธุ์ลูกผสม F1 กับพ่อแม่พันธุ์แบบดิพลอยด์
Smeenge เห็นด้วย:
“ในขั้นตอนนี้คือการเพาะพันธุ์ลูกผสม (ดู Q1), การดัดแปลงพันธุกรรม (cisgenesis), Crispr-CAS และการคัดเลือกโมเลกุล (ใช้เวลาน้อยลง)” Bandsma กล่าวว่า FOBEK (และผู้ถือหุ้นรายอื่น) กำลังพัฒนาเทคโนโลยีเครื่องหมายเพื่อติดตามว่ามียีน/การต้านทานบางอย่างในสายเมล็ดพันธุ์/พันธุ์หรือไม่ “ด้วยนวัตกรรมนี้ เราคัดแยกเมล็ดพันธุ์ที่ไม่มียีน/ความต้านทานที่แน่นอนออกไป นอกจากนี้ นี่อาจเป็นข้อได้เปรียบสำหรับการเลือกเมล็ดพันธุ์/พันธุ์สำหรับทำไม้กางเขนใหม่” ตามคำกล่าวของ Heselmans นวัตกรรมในตัวเองไม่ใช่เป้าหมาย แต่การใช้นวัตกรรมเพื่อเร่งแผนการปรับปรุงพันธุ์ของคุณในความเร็ว ขนาด และคุณภาพเป็นกุญแจสำคัญ “แท้จริงแล้ว ผู้เพาะพันธุ์ในปัจจุบันมีโอกาสมากมายในด้านนี้ สามารถหาความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับพันธุศาสตร์มันฝรั่งได้ภายในองค์กรด้วยแพลตฟอร์มและแนวทางดีเอ็นเอทุกรูปแบบที่มีอยู่ อย่างไรก็ตาม เราต้องตระหนักว่ามันฝรั่งมียีน 40,000 ยีนในสายพันธุ์อัลลีลจำนวนมากโดยที่ยังไม่ทราบปฏิสัมพันธ์ นวัตกรรมที่ดีที่สุดคือการเลือกสิ่งที่ดีที่สุดในการลงทุนของผู้คน เวลา และเงินในแนวทางที่มุ่งเน้น DNA อย่างสมดุลกับการเลือกภาคสนามที่มีประสิทธิภาพ เชื่อถือได้ และรวดเร็ว ความสมดุลระหว่าง genotyping และ phenotyping!”
จากข้อมูลของ Backx คำถามใหญ่ก็คือว่าพันธุ์ลูกผสมจะนำไปสู่พันธุ์ที่ดีขึ้นและเป็นที่ต้องการของตลาดในทศวรรษหน้าหรือไม่ “เมื่อได้ผล เราจะสามารถผลิตเมล็ดมันฝรั่งแท้ของพันธุ์เหล่านั้นได้หรือไม่? ซึ่งจะนำไปสู่ความเป็นไปได้ในการเข้าสู่ตลาดที่เราไม่สามารถเข้าไปได้ในขณะนี้ จากจำนวนมันฝรั่ง 19 ล้านเฮคเตอร์ในโลก ผู้ปลูกส่วนใหญ่ไม่ได้รับมันฝรั่งที่มีเมล็ดหรือพันธุ์ที่เหมาะสม นี่เป็นเพราะอุปสรรคด้านสุขอนามัยพืช การเมือง หรือการขนส่ง”
จากจำนวนมันฝรั่ง 19 ล้านเฮคเตอร์ในโลก ผู้ปลูกส่วนใหญ่ไม่ได้รับมันฝรั่งที่มีเมล็ดหรือพันธุ์ที่เหมาะสม เนื่องมาจากอุปสรรคด้านสุขอนามัยพืช การเมือง หรือการขนส่ง
อุปสรรคในการเพาะพันธุ์และจำหน่ายมันฝรั่งพันธุ์ต่างๆ
Backx ระบุอุปสรรคหลายประการ: “ประการแรกคือ เทคโนโลยีการเพาะพันธุ์แบบใหม่และไม่สามารถใช้งานได้ ประการที่สอง ข้อ จำกัด ในการขนส่งหัวใต้ดินจากพื้นที่หนึ่งในโลกไปยังพื้นที่อื่น ประการที่สาม จำนวนประเทศที่ไม่มีสิทธิของผู้เพาะพันธุ์หรือไม่เคารพสิทธิของผู้เพาะพันธุ์ และสุดท้ายคือขั้นตอนที่ยากในการขอขึ้นทะเบียนพันธุ์สัตว์ต่างๆ”
สมีนจ์เห็นด้วย “น่าเสียดายที่การคุ้มครองสิทธิของพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ยังไม่ได้รับการควบคุมอย่างดีในส่วนต่างๆ ของโลก (เช่น เอเชีย จีน และอินเดีย) ประเทศส่วนใหญ่ในโลกเป็นสมาชิก UPOV แต่ในหลายประเทศ ไม่มีองค์กรใดควบคุมสิทธิของผู้เพาะพันธุ์”
Heselmans แบ่งปันว่ากฎข้อบังคับ PVP ในกรณีส่วนใหญ่ได้รับการจัดระเบียบอย่างดี แต่ในฐานะผู้เพาะพันธุ์พืชที่ทวีคูณอย่างผิดกฎหมายเป็นอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุด “การลดรายได้นี้ทำให้เกิดแรงกดดันต่องบประมาณการวิจัย ดังนั้นจึงต้องมีการพัฒนาต่อไป” เขากล่าว
การคุ้มครองสิทธิของพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ยังไม่ได้รับการควบคุมอย่างดีในส่วนต่างๆ ของโลก และในหลายประเทศไม่มีองค์กรสำหรับควบคุมสิทธิของพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ Bandsma กล่าวว่าเขาไม่เคยเจออุปสรรคในการผสมพันธุ์ “อุปสรรคในการค้าอาจเป็นการแข่งขันกับพันธุ์ต่างๆ ที่อยู่ในตลาดเดียวกัน นอกจากนี้ ปัญหาในการค้าขายอาจเกิดจากการที่จู่ๆ สำนวนปรากฏขึ้นในวาไรตี้ใหม่ๆ ที่เราคาดไม่ถึง สิ่งเหล่านี้มักปรากฏขึ้นเมื่อความหลากหลายเติบโตขึ้น”
Prigge เชื่อว่าอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดคือความไม่มั่นคงด้านกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีการเพาะพันธุ์ใหม่ เช่น การตัดต่อยีน “เราเกือบจะพร้อมแล้วที่จะใช้เครื่องมือใหม่เหล่านี้เพื่อพัฒนาพันธุ์ที่ผลิตเองซึ่งมีประโยชน์ต่อผู้ปลูก ผู้บริโภค และสิ่งแวดล้อม แต่ก่อนที่จะคิดเกี่ยวกับการค้า เราต้องการการรับประกันว่าผลิตภัณฑ์ใหม่เหล่านี้จะไม่ถูกควบคุมเป็นจีเอ็มโอ”
Credit : pumahawk.net myquiltvillage.com cainlawoffice.net emediaworld.net delvalptcruisers.com orlandovistanaresort.com joseluisgalar.com tolkienguild.com creditreportsandscores.net comawiki.org
